Κυριακή 10 Ιουνίου 2007

Εγκατάλειψη αφής

Σε γνωστά σκεπαστά πάρκα στιγμές ανταμώνονται σε σκοτάδια που προσχωρώ από μοναξιά και καταριέμαι.
Χνουδάτες επαφές στο πρόσωπό μου και τα χείλια μου ξερά σχηματίζουν νοητές ελλείψεις στα μάγουλά της όντας ανολοκλήρωτες επαφές. Εγκαταλελειμμένες υγρές ανάσες ανεμοδέρνουν τον άνυδρο ώμο μου. Μνήμες αφής ανασύρονται στα πονεμένα και τόσο απορημένα ακροδάχτυλά μου, που αναβιώνουν ένα ιδιαίτερο παρελθόν, πάνω στο αυλάκι της σπονδυλικής στήλης ενός άλλου γυναικείου κορμιού.
Το φυσικό τέλος της νύχτας -το επόμενο πρωί, φέρνει τον γνώριμο θάνατο, τον επανειλημμένα μετρημένο, όπως ο χρόνος που χρειάστηκε κάθε φορά για να γίνω αποδέκτης παροδικής τρυφερότητας, πότε γνήσιας πότε τυχαίας...

11 σχόλια:

Μαρινα ..... είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΣΤΟ...Ομορφα όπως εσύ τα ονειρεύεσαι.
Καλως ορισες στην blogoπαρέα μας...
Μαρινα.

Ελένη Στασινού είπε...

Χρόνια πολλά...Θα ήθελα να είχα καθαρό μυαλό να σε έβριζα... ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

...οχι που νόμιζες πως θα γλύτωνες.Χρόνια πολλά Χρήστο.

γιάννης φιλιππίδης είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
maya είπε...

Για να φτάσεις στον θάνατο, πρέπει να έχεις ζήσει. Εστω και το παροδικό. Αλλοι δεν ζουν ούτε αυτό. Στιγμές είναι η ευτυχία. μην τις χάνεις.
Μ'άρεσε το κείμενο σου. θάρχομαι χ

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου Μαρία!


"Ο Πανάσχετος"

Ανώνυμος είπε...

"Ξανά -μανά γειάσου Μαρία!"
Έως ότου το ΕΜΠΕΔΩΣΩ

"ο ΞΑΝΑ-ΜΑΝΑ ΆΣΧΕΤΟΣ"

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ φίλε. Περιηγήθηκα στο μπλοκ σου και ένοιωσα ότι είμαι κάτι μέτρα πάνω από την φλούδα της γης. Μήπως θα μπορούσα να ταξιδέψω λίγο ακόμα; Περιμένω με αγωνία τις νέες σου αναρτήσεις.

Ελένη Στασινού είπε...

"Οι Κέλτες θεοί, εγκατέλειψαν δάση, χιόνια και βουνά, γιατί κανένας πλέον δεν πίστευε σ αυτούς. Κι ένας Θεός χωρίς πιστούς, δεν είναι τίποτα παραπάνω, από ένα όνομα η ένα φάντασμα."
από την "Τελευταία κοιλάδα"

Καρλο Σγκορλόν

Xρηστος Νικολοπουλος είπε...

Ηλία
Η ποίηση είναι
και ιπτάμενο χαλί.
Είθε να πετάμε!
Σε ευχαριστώ

γιάννης φιλιππίδης είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ....όμορφα και ποιητικά...Και καλώς όρισες στην παρεά μας την δικτυακη....


Γιάννης φιλιππιδης