Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Είναι πάλι
μονοπάτι το αγαπημένο
κάποια ξερά χόρτα
λαμπιρίζουν συνειδητότητα
στο θερμό ήλιο
δέντρα στρογγυλά
φυλλωσιές θροίζουν πληρότητα
είναι η διαδρομή
προς τα σχολεία
μου

2 σχόλια:

iLiAs είπε...

..κάθε διαδρομή προς τη μόρφωση είναι λαμπρή.

Την καλησπέρα μου :)

Ελένη Στασινού είπε...

Είναι δυνατόν να είσαι τόσο κοντά με κάποιους -τι κοντά δηλαδή;, μέσα σου να τους έχεις- και πάλι να σου λείπουν; Είναι! Είναι!
Ιδιαίτερα σήμερα.....μου λείπετε
Σας φιλώ.